تاریخچه دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران

بعد از تاسیس مدرسه دارالفنون در سال 1230 خورشیدی به همت میرزا تقی خان امیر کبیر به عنوان اولین مرکز آموزش علوم و فنون به سبک جدید، اولین مدرسه شبانه روزی فلاحت در ایران به ­نام "مدرسه فلاحت مظفری" در سال 1279 خورشیدی به ریاست مهندس داشر بلژیکی در قریه چهاردانگه تهران تاسیس شد. در 1302 خورشیدی، "مدرسه فلاحت" به "مدرسه عالی فلاحت و صنایع روستایی"، تبدیل شد و در سال 1306 به کرج منتقل و در اراضی مجاور کاخ سلیمانیه متمرکز شد. در همین سال موزه جانور شناسی به همت دکتر جلال افشار در همین محل به عنوان نخستین موزه جانورشناسی کشور، فعالیت خود را آغاز نمود. از سال 1321، به موازات شکل گیری اداره کل جنگل­ها در وزارت کشاورزی و تصویب نخستین قانون در ارتباط با  جنگل ها، رشته جنگل و مرتع ایجاد گردید.

در سال 1339، با کوشش فراوان دکتر رضا حجازی و حمایت های دکتر مهدوی اردبیلی ریاست وقت دانشکده کشاورزی و مهندس رضا صدقیانی مجری طرح‌های کشاورزی و جنگل و معاون وقت سازمان برنامه و تلاش هایدکتر یحیی نظیری رئیس اداره آموزش و روابط بین‌الملل سازمان جنگلبانی و همچنین مساعدت های  پروفسور ولادیمیر ترگوبوف، کارشناس سازمان ملل، مقدمات تأسیس "انستیتوی جنگل و مرتع" فراهم گردید و در سال 1341، موافقت‌نامه تأسیس این انستیتو بین دولت ایران و برنامه عمران سازمان ملل به امضاء رسید. به دنبال تشکیل این انستیتو، تعدادی از کارشناسان برجسته فائو مشغول تدریس در این مؤسسه آموزشی و پژوهشی شدند. در سال 1345، انستیتو جنگل و مرتع، با تجمیع گروه جنگلداری و صنایع چوب به دانشکده جنگلداری مشتمل بر 3 گروه آموزشی جنگلداری، صنایع چوب و احیای  مناطق خشک و کوهستانی تبدیل و ریاست آن به آقای دکتر رضا حجازی واگذار گردید. نهایتا در سال 1351، دانشکده جنگلداری به دانشکده منابع طبیعی تغییر نام داد و در سال 1353، رشته بهسازی طبیعت در این دانشکده نیز دایر شد. در حال حاضر این مجموعه دانشگاهی با عنوان "دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران"  در پنج   گروه آموزشی  شامل  جنگلداری  و اقتصاد جنگل، محیط زیست ، صنایع چوب و کاغذ ، احیای مناطق خشک و کوهستانی و شیلات به تربیت نیروی متخصص در سه مقطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکتری در زمینه های مختلف مرتبط با علوم منابع طبیعی و محیط زیست می پردازد.